ظهــری بهاری

یک سال گذشت....

چقدر خوشحالم که قد کشیدن نیلوفرانه ات را نظاره ام،

ولی  خوب میـدانم،یک روز خواهد آمد که دلم بی هوا

برای تک تک این روزهایی که رفته اند،بغض کند

و شاید بغضهای کهنه ام وا شود وقتی دلم برای روزهایی تنگ شود

که هوس کنم باز در ظهری بهاری

لباسهای رنگی رنگی و کوچکت را

یکی یکی ، تن به زلال آب دهم و

زیر رقص شکوفه ها،پهن کنم..