مادرانه های یک مــــــــادر

خدا رو شکر..یه دختر عمه جدید........ الان زنگ زدم احوال عمه ف رو بپرسم کی وقت داره واسه زایمان که خودش جواب داد و گفت بابا من الان تو بیمارستانم دیشب ساعت3 بدنیا اومد ... یه دخملی کوشولو....دلم کف کرده برا دیدنش...هنوز نمیدونم اسمشو چی میزارن امروز11مرداده با این حساب من3 ماه و 23 روز ازش بزرگترم پس یعنی وقتی دیدمش میتونم موهاشو بکنم  ............................................................... بعدا نوشت... اسمشو گذاشتن نون الف زنین ...

قربونت بشه مامان که مکیدن انگشت شصت پات رو که من عاشق این حرکتم امشب برای اولین بار انجام دادی ...

سلام دخمل جونم  دیشب ٦تیر ،٧رمضان دلت نخواد یه آش رشته ی  زدیم تو رگ که نگــــــــــــو   بعدش واسه نماز مغرب و عشا با خاله ف و بی بی جون و مامانی و بابا جون و بابا حاجی رفتیم مسجد محله مون... بعدش همگی رفتیم میدون امام یه چرخ زدیم تو بازار و بساط چایی گذاشتیم... هرکی میدیدت میگفت واااااااای نازی نیگا اون دخمله بغل باباشه.... منم یاد خودم میفتادم که بچه نداشتم و هر نی نی رو میدم یه ماچی ازش میگرفتم باباجونی هم برات چند تا کتاب گرفته مخصوص دخملی باهوشم بی بی جون هم برات  یه لباس توپ توپی قرمز خوشمل برات خرید گفتم کتاب یادم افتاد بگم دوست ندارم واسه بچه از پیش بیشتر...

هرکی میبیندت میگه واااااااااااااااااااای چقد شبیه باباشه،یه سر سوزنم بهت نرفته واین کشفی بود خودم پیداش کردم که تا ابد این نشونه باقیه و مث قیافه ها عوض نمیشه کمتر کسایی هستن که خطـ های کف دستاشون 18 . 81 نیست و بقول معروف111 است مامانت از اون دسته111هاست که قربون111کوچولوی تو برم که مث مامانیه... ...

فرشته آسمونیم سلام ماه رمضانت مبارک.... دختری جونم امروز اولین ماه رمضان زندگیته، ماهی که توش فهمیدم خدا تو رو بهمون داد ماه رمضان کلی افطار رو سحرش صفا داره...مخصوصا حالا که تو هستی و خونوادم... هرچند خودمون دوتا بخور بخوریم راستی شد ماه رمضون و یاد روزایی افتادم که بچه بودیم ماه رمضون رو کله گنجشکی میگرفتیم...نازی وقتی دبستان بودیم قبل اذان مغرب با مامانم مسجد میرفتم و همه نماز میخوندن من و دخترهای هم سنم عقب جمعیت گرد هم نشسته بودیم و هر کی یه لقمه ای زولبیا بامیه ای پفکی بسکوییتی چیزی با خودش میاورد و با هم تقسیم میکردیم و مثلا افطار مهمون هم بودیم....وقتی نماز تموم میشد داد زنهای مسجد بلند میشید ک...

لام عشقم نمیدونی چقدی خوشحالم فردا قراره بابا حاجی و بی بی حاجی و خاله دندون قشنگ   سه تایی 15ساعتی راه رو بیان تا بشن مهمون من تو ماه مهمونی خدا این ایده بابا حاجی بود که با مخالفتهای مامان جونم که دوست داشت رمضان رو تو شهر خودمون باشه، گفت دخترم(یعنی من)3 ساله غربت رفته من میخوام این 1 ماهه برم پیشش وااااااای که چه ذوقولیم میشه آخه بابا حاجی سابقه نداره خونه هیچ خواهر برادریم بیشتر از2،3 روز مونده باشه وقتی اومدن کلی به تو هم خوش میگذره و برات کلی شعر میخونه و حساااااابی سرت شلوغه... کلی خودمون 3 تا هم از تنهایی در میایم آخرین باری تو رو دیدن همون روز1 ماهه شده بودی،الان کلی براشون شیرین شدی....

شب از نیمه گذشت و دیده باز است چرا امشب شبم دور و دراز است مامان جونم سلام  امشب، طبق معمول رو شکمم داز کشیده بودی و  مث قحط زده ها با یه عالمه عجله شیر میخوردی و بی خبراز دل من که گرفته بود یهو یادم اومد من و بابا جونی قبل ازدواج در چنین شبی عاز مشهد بودیم آخیـــــــــــــــــش....3 ساله حسرت به دلیم..... یهو به سرم زد زنگ بزنم شماره حرم و بزارم رو آیفون دورا دور زائرت کنم قربونت برم همینکه شمارشو گرفتم (ساعت00:55)وصل شد و صدای دلنشینی سلام آقا رو پخش کرد: الهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی و .......... وبعد صدای زنده حرم رو پخش میکرد ...بلند گفتم امام رضا دخترمو امام رضا...

کودکیم، بی خبر رفت ! و من تو را فقط به خاطر خودم به دنیا آورده ام که باتو کودکی کنم باتو دوباره بزرگ شوم...... نه...دیگر با تو،نه! تو هرچقدر میخواهی بزرگ شو ..من همینجا می مانم و چقدر خود خواهم من، خودخواهی که برایت میمیرد ...........*........... کودکانه ای از مادرت ...

عشقولانه نوشت: نیمه رجب بود..و من، عاشق خداییم که دستان مرا به دستانت داد...و دلم را که مپرس...تقدیم به بابا جونی خونه قربون باباییت برم که هنوزم نمیدونه 1 ماه نرسیده به اولین سالگرد عقدمون ساعت ازدواجمون کجا گم و گورش کرد...الان کلی مبارک اونیه که داره باهاش فیگور میره... ................................................................ چونه نوشت: این ناقابل از طرف من و  دخمل جونیمه که اولین سالیه تو دومین سالگرد ازدواجمون الان سه ماهه میشه...البته قراره فردا شب تقدیم کنیم .. قیمت محفوظ کل داراییم بود به هر صورت... روز مرد رو هم بزن به حساب الهی که چرخش رو دستت بچرخه ..................................

امشب شب غم انگیزی بود برام .......خیلی غم انگیز البته نه امشب امشب هااااااااااااااا....دوسال پیش در همین شب.......١٨تیر٨٩ امشب آخرین شبی بود که من خونه بابام با اشک سر بر بالش گذاشتم.... از فردا شب دیگه سایه من میشه باباجونی تو .........اشک همه ذرات وجودم تو اون خونه پا گرفته بود.........٢٢ سال شادی و اشک و کودکی و دعوا وقهر وآشتی و سربه سر هم گذاشتن....یادش بخیر همه غما رو امشب مینویسم که فردا شب از هیچ غمی حرف نزنم............: باباجون یه خونه قزوین رهن کرده بود و کل وسایل منم آماده بود که خدا رحمت کنه عموی بزرگم رو...تو وسط امتحانات دانشگاهم بودکه در اوج ناباوری از دنیا رفت...وهمه برنامه های منو بابایی از هم پاشید... حدو...